
روند استخدام به صورت بخش بخش و کم کم با تکنولوژیهای جدید در حال اتوماتیک یا دیجیتالی شدن است. حال اینکه استخدام کننده از این روند حذف شود، آیا شدنی است یا صرفا یک نظریهی ابتدایی است.

برای توضیح وضعیت کنونی دنیای تکنولوژی خودروها میتوانند بهترین مثال باشند. در دنیای امروز تعداد خودروها از کسانی که گواهینامه دارند، بیشتر است. به صورت میانگین در آمریکا هر فرد روزانه 1.5ساعت از عمر خود را رانندگی میکند. خوردهای “خودران” تسلا با ادعای داشتن صفر درصد تصادف در صدر توجه هستند. درحالی که اوبر در شهر پیتزبرگ خودروهای بدون راننده را آزمایش میکند. شرکت لیفت (رقیب اوبر) پیشبینی کرده که در 5 سال آینده بیشتر سفرهایش توسط خودروهای خودران انجام خواهد شد.
با این سرعت تحول در صنعت خودرو، این پرسش به وجود میآید که آیا موج “خودران” بودن وارد حوزه های دیگر مخصوصاً حوزهی منابع انسانی در شاخهی استخدام هم خواهد شد؟ حوزهای که قلب آن تصمیم گیری در مورد انسان است، آیا این اتفاق دور از ذهنی بنظر میرسد؟
روند استخدام در شرکتها
خب بیاید به روند استخدام در شرکتها برای یک فرصت شغلی فکر کنیم. در هر قدم تحولات دیجیتالی که بر روی این روند تاثیر گذاشته است، را توضیح خواهم داد.
- ایجاد فرصت شغلی، توسط سیستم های مدیریت متقاضی مانند لورو، گرین هاوس و کیوپیج آسان تر از قبل شده است.
- نوشتن شرح شغلی و آگهی برای فرصت شغلی، با امکاناتی که سیستم های مدیریت متقاضی ارائه میدهند، این کار همانند آب خوردن شده است. در کنار آنها، سرویسهایی برای پیشنهاد کلمات و تغییر جملات به وجود آمده است که کیفیت این توضیحات را افزایش میدهند. حتی اگر شما دانشی در آن زمینه شغلی نداشته باشید، با کمک آنها میتوانید شرح شغلی بهتری بنویسید.
- در قدم بعدی انتشار فرصت شغلی، توسط نرم افزارهایی مانند eQuest و BroadBean که فرصتهای شغلی رو در بوردهای فرصتهای شغلی به صورت گسترده منتشر میکنند. بدون اینکه احتیاجی باشد که چندین تب مرورگر را باز کنید یا اینکه موردی را فراموش کنید.
- تطابق سریع کاندید با فرصت شغلی شما، برخی از سایتها و اپلیکیشن ها مثل WayUp (که شبیه تبلیغات گوگل، فرصتهای شغلی را به دانشجویان نشون میدهند)، Anthology (که بیشتر استخدام در حوزهی تکنولوژی را پشتیبانی میکند)، و Switch (که به تیندر در حوزه آگهی کاری معروف است).
- روند ارزیابی کاندید و مصاحبه، بخش زیادی از این روند نیز دیجیتالی شده است! برای مثال شرکتهایی مانند پایمتریکیس ابزارهایی بسیار ساده و کاربردی ساختهاند، و شرکتهایی مانند هایرویو مصاحبههای حضوری را هم از نظر اجرایی و هم از نظر دیداری و ویس بسیار ساده کردهاند.
- مکالمات و برنامهریزی، توسط یک دسته از نرم افزارهای مدیریت منابع انسانی سادهتر و قویتر شدهاند. برای مثال لینکدین برای برنامه ریزی بهتر، محصولش را در این بخش با گوگل کلندر ادغام (integrate) کرده است. اینکار باعث اتوماتیک شدن برنامه ریزی کاندیدها شده است.
- آنبوردینگ (onboarding)، روزهای اولیه برای شروع کار در شرکت، هم برای کاندید و شرکت بسیار مهم است. یکی از اتفاقاتی که افتاده، در روند امضای قرارداد است. با ابزاری به نام داکساین (Docusign) این روند بسیار سریع شده است. این روند در سرویس هایی مانند ورکدی، ساپ و اوراکل استفاده شده است.
همانطور که در بالا خواندید، چندین بار به سیستم های مدیریت متقاضی اشاره نمودم. این سیستمها مدیر استخدام را در مرکز تصمیمگیری قرار میدهند و یک روند اتوماتیک از ابتدا تا انتهای استخدام میسازند. با این کار به مدیر استخدام از ابتدا تا انتهای روند کمک میکنند تا بتواند آگهی شغلی را منتشر کند، کاندیدها را پیدا کند، با آنها مصاحبه کند، غربال کند، استخدام کند و سپس برای کار در شرکت آماده کند.
با توضیح دادن تمام قدمهایی که در استخدام دیجیتالی یا به نوعی اتوماتیک شده است، ممکن است که این سوال برایتان پیش بیاید: “درست است که این همه ابزار و تکنولوژی وارد روند شده باشد، ولی آیا این امکان وجود دارد که استخدام بدون دخالت انسان بتواند انجام شود؟”
نه! ممکن نیست. ما هنوز انسانها را در روند استخدام خواهیم داشت. یک فرد تصمیم میگیرد که یک شغل مناسبش هست یا خیر، و فرد دیگر تصمیم خواهد گرفت که کاندید برای این شغل مناسب هست یا خیر. انسان لازم است که همیشه در استخدام دخیل باشد، مهم نیست که به چه میزان تکنولوژی پیشرفت کند. اما این سوال اصلی ما نبود!
سوال اصلی این است که آیا نرمافزارها جایگزین استخدام کنندگان (Recruiter) خواهند شد؟
روش سنتی استخدام به این شکل بود، یک فرصت شغلی به استخدام کننده محول میشد. استخدام کننده جلسهای با مدیر واحد و استخدام تنظیم میکرد. شرح شغلی و ویژگیهای مدنظر شغل را پرسوجو میکرد. در دنیای ایدهآل هنگامی که آگهی در بوردهای مختلف گذاشته میشود، بهترین کاندیدها جذب آن شده و رزومههای خود را ارسال خواهند کرد. به صورت موازی، استخدام کننده کاندیدهایی را از جاهای مختلف پیدا کرده و افراد دیگهای که توسط دیگران معرفی شدهاند را بررسی مینماید. او بهترین کاندید را پیدا و انتخاب میکند، با تیم و مدیر استخدام جلسه های مصاحبه را تنظیم میکند.
پس از طی مراحل انتخاب بهترین کاندید، استخدام کننده به کاندید منتخب کمک میکند که تمام روندهای مربوط برای شروع کار تماما طی شود. کاندید را به واحد منابع انسانی تحویل داده و سپس وارد مرحله آنبوردینگ در شرکت میشود.
حال تصور کنید که تمام قدم هایی که توضیح دادم، کم کم به صورت خیلی عالی توسط تکنولوژی تسهیل شود، آیا هنوز به استخدام کنندگان احتیاج خواهیم داشت؟ آیا این تکنولوژیها برای کمک به مدیران استخدام با پشتیبانی همراههای منابع انسانی (HR Business Partner) کافی نخواهند بود؟
پاسخ ها و نظراتتان را تا پست بعدی با ما به اشتراک بگذارید.